मराठी+इंग्रजी बोलणे कितपत योग्य?

मराठी किती जणांना अगदी १०० टक्के येते हा प्रश्न जर विचारला तर त्याचे उत्तर मला तरी शून्य टक्केच वाटते . याचे कारण आपल्या सभोवताली जरा नजर टाकली तरी लगेच लक्षात येईल आणि सभोवतीच कशाला आपल्यावर सुध्दा नजर टाकली तरी समजेल. कारण आपणसुध्दा त्याच कॅटेगरीत (बघा! परत इंग्रजी) मोडतो. आपले काम इंग्रजी शब्दांशिवाय भागतच नाही का! दैनंदिन जीवनात कित्ती इंग्रजी शब्दांचा वापर आपण करत असतो. उदा. टेबल, पेन, ड्रेस, कम्प्युटर, पिन, प्लग, फ़्रिज, किचन इ. अशा भरपुर शब्दांची यादीच वाढेल आणि या शब्दांना पर्यायी शब्द शोधणे म्हणजे डोकेमारीच असे आपल्याला वाटते. इतर शब्द फ़ार लवकर लक्षातही येत नाही आपल्या कारण या शब्दांची सवयच पडलेली असते ना आपल्याला! पण हे शब्द इतक्या सहजासहजी सुटणारही नाहीत आपल्या जीवनातुन तर मग करायचे तरी काय? हा प्रश्न मनात आल्याशिवाय राहणार नाही. दुर कशाला जाता आपल्या ब्लॉगरचं बघा. आपण मराठी ब्लॉग लिहितो पण त्यात सुध्दा किती शब्द असतात जे इंग्रजीतुनच असतात. ब्लॉग, पोस्ट, कमेंट्स, टेम्प्लेट्स इ. परंतु हे शब्द आपण जसेच्या तसे उच्चारतोच ना! कितीजणांना माहिती असेल की ब्लॉगला ’अनुदिनी’ म्हणतात.

ही पोस्ट (बघा!) या सगळ्या गोष्टींचा उहापोह करण्यासाठी नाही तर जेव्हा दोन ’मराठी + मराठी’ व्यक्ती बोलतात त्यांच्यासाठी आहे. निदान तेव्हा तरी मराठीत बोलण्याचा प्रयत्न करा ना! आपण वर उल्लेख केलेले शब्द मराठीत बोला असा माझा मुळीच आग्रह नाही. परंतु आपण "गुड मॉर्निंग, थॅंक्यु, बाय" असे नानाविध वचनं रोज बोलत असतो, एकमेकांना संदेश पाठवतो. काही सण आला तर "हॅपी दिवाळी, हॅपी दसरा" असे जे बोलत असतो किंवा मधुनच काही काम झाले नाही तर "शीट", "ऒ माय गॉड" असे शब्द वापरत असतो हे असं बोलणं तरी कमी करता येईलचं! आणि सवयीने कमीही करता येईल. हे असं बोलणं सोडूनच द्या असाही आग्रह नाही, जेथे गरज आहे तेथे नक्की वापरा. परंतु निदान दोन मराठी व्यक्ती एकत्र येतील तेव्हातरी नक्की कराच. खुप आनंद वाटेल मनाला.